“Snif snif, wat ruik ik daar? Dat ruikt interessant, daar moet ik meer van weten. Au, ik word door mijn baasje weggetrokken, de halsband doet pijn aan mijn keel. Ik was nog lang niet uitgesnuffeld! Ze heeft blijkbaar weer haast, en loopt een paar meter voor me uit, me aan een strakke lijn meetrekkend. Verderop zie ik iets vreemd, ik probeer te vertragen om alles even rustig te observeren en te ruiken. Au, weer een ruk aan de lijn. Mijn baasje heeft niet door dat ik het spannend vind, ze is te druk met haar telefoon. Hé, daar ruik ik weer iets lekkers, zullen we die kant op? Ik wil afslaan naar het interessante steegje, maar mijn baasje wordt boos dat ik die kant op wil en snauwt “naast”. Onzeker kom ik naast haar lopen en aan een korte lijn lopen we verder. Geen mogelijkheid om te snuffelen en te observeren. Ik vind er niks aan, en volgens mij mijn baasje ook niet.”

Ongeveer 1 op de 7 Nederlanders deelt hun huis met een hond. Allemaal dol op hun hond gaan we even vanuit: ze hebben een mooie riem, de honden zien er verzorgd uit en er wordt zelfs in de regen gewandeld. Op verjaardagen is de hond vaak een gespreksonderwerp.

Wij hondenmensen zijn toch allemaal dol op onze hond?

Daarom verbazen wij ons regelmatig als we op straat hondeneigenaren tegenkomen. Soms zien we hoe een hond samen met zijn eigenaar geniet van het leven. Helaas zien we vaak wat anders. Het wandelen met de hond lijkt een verplichting waar zowel hond en mens weinig van genieten. Honden mogen niet of nauwelijks snuffelen, worden meegetrokken aan de lijn of moeten strak naast de eigenaar lopen aan een korte lijn in het tempo dat door de eigenaar wordt bepaald. Ze moeten te pas en te onpas zitten, ondanks dat dit belastend is voor hun lijf. Onderweg geven de honden veel (kalmerende) signalen af, maar deze worden niet begrepen of niet gezien; de eigenaren te druk met andere dingen. Eigenaren raken gefrustreerd omdat hun hond niet doet wat hij ‘moet’ doen. Wat gaat er toch mis? Is het een gebrek aan kennis of willen deze mensen zich niet verplaatsen in hun hond?

Het kan ook anders! Laten we activiteiten ondernemen die de onderlinge band versterken, met begrip voor de behoeften van onze honden. Dan wordt het samen zijn voor beide partijen leuk. In onze eerste blog: Van moeten naar mogen schreven we al over het belang van de hond keuzes geven. 

Hieronder geven we je nog een aantal opties die kunnen helpen om de band met je hond te versterken:

– Samen wandelen: gebruik een hondvriendelijk tuig (bij voorkeur een Y-vormig tuig) met een lange lijn van minimaal 3 en bij voorkeur minimaal 5 meter. Geef je hond tijdens de wandeling de ruimte. Wees niet bang dat hij de baas over je wordt als je hem, binnen veilige kaders, de route of het tempo deels laat bepalen; de dominantietheorie is inmiddels achterhaald. Beleef de wandeling samen, kijk gericht naar wat hij doet. Waar ruikt hij aan en waar wil hij naar toe? Let op de signalen die je hond onderweg laat zien. Het volgen van sociale wandelingen onder begeleiding kan helpen om de lichaamstaal van je hond beter te leren begrijpen. Je wandelt hierbij op afstand van elkaar, afhankelijk van wat de honden aankunnen. Zo leer je bijvoorbeeld de kalmerende signalen van je eigen hond en de andere honden te herkennen.

– Samen met vrienden: het is niet alleen voor jou gezellig om met vrienden af te spreken. Geef ook je hond de mogelijkheid om vriendschappen op te bouwen met andere honden, door regelmatig af te spreken met honden waar hij het goed mee kan vinden. Dit contact met bekende honden is erg waardevol voor je hond. Kijk hierbij wel altijd kritisch of beide honden het ook echt leuk hebben samen. Kortgezegd moet het contact genoeg rust kennen en bij spel moeten de rollen tussen de honden elkaar afwisselen. Dwing je hond niet om contact te hebben, respecteer zijn keuzes.

– Samen ontdekken: ga samen op ontdekking, zowel tijdens de wandeling als thuis. Ga dat leuke paadje in of ga samen liggen in het gras. Loop over een boomstam (zonder dwang), struin door de struikjes, kijk samen rustig op een afstandje naar de schapen of ga even zitten op een bankje. Thuis kun je eenvoudig een verrijkte omgeving maken: hiermee wordt bedoeld dat je een plek creëert (dit kan zowel in- als buitenhuis) die je ‘verrijkt’ met attributen. Je begint simpel en breidt uit met nieuwe voorwerpen. Dit kan van alles zijn, van een emmer, vergiet, sjaal, lege doos tot paraplu. Probeer de verschillende zintuigen te stimuleren, dus gebruik verschillende structuren, geuren, materialen enz. Laat je hond rustig verkennen en snuffelen in zijn tempo. Verrijkte omgeving vergroot het zelfvertrouwen, stimuleert de nieuwsgierigheid en het zorgt voor ontspanning.

– Samen onthaasten: probeer elke wandeling te zien als een mooi rustmoment op de dag. Een moment om even in het hier en nu te zijn en helemaal tot rust te komen. Pas je aan, aan het tempo van je hond. Ook als je op tijd staat kun je toch rustig wandelen. Kort je wandeling qua lengte in, zodat je jouw hond de tijd kan geven om te snuffelen, ook als hij een paar minuten bij die ene grasspriet wil staan ruiken. Na deze verkorte route met veel tijd om te snuffelen zal je hond waarschijnlijk vermoeider, en in ieder geval meer voldaan thuis komen. En daar gaat het toch om? Neem tijdens een langere wandeling eens een tas mee met een kleedje en wat lekkers voor jou en je hond en zoek een mooi plekje op om rustig te zitten en samen te genieten van de natuur. Laat je niet afleiden door je telefoon, zet hem op stil of laat hem thuis.

– Samen zoeken: het kunnen snuffelen is een prettige en noodzakelijke activiteit voor honden. Een hond voelt zich voldaan en het werkt ontspannend. Elke dag een moment voor het zoeken van voertjes is dan ook aan te bevelen. Dit kun je doen door wat voertjes in je tuin te strooien of een boom te vullen met wat kleine hondenkoekjes en je hond dit te laten zoeken. Je kunt ook een snuffelkleed gebruiken. Daarnaast zijn er vele leuke activiteiten te verzinnen zoals het zoeken van een speeltje en het doen van hersenwerk of puzzels. Hier wordt je hond zowel fysiek als mentaal moe en voldaan van.

– Samen speuren: volg een speur- of detectieles met je hond. Hierbij ga je bijvoorbeeld met je hond in het bos op zoek naar ‘vermiste personen’ of wordt je hond een ware drugshond op zoek naar wiet (of kaneel, vanille, thee etcetera). Vrijwel alle honden vinden dit ontzettend leuk, van groot tot klein en jong tot oud. Het is erg belonend voor je hond en is goed voor hun zelfvertrouwen. Grote kans dat jullie het zo leuk vinden dat jullie het vaker gaan doen!

Wij wensen jullie een mooi SamenZijn met jullie hond.

.

Marleen Mulder-Aussems & Petra de Munnik, SamenWijs met je hond